Noodweer.

Zaterdag moest ik met de trein. Ik zat bij de bushalte toen het onweer begon. Toen ik in de bus naar het station zat, werd het alleen maar erger. Daar bovenop begon het keihard te regenen en te hagelen. Toen ik op het station aankwam, hoorde ik dat er een blikseminslag was geweest waardoor er geen treinverkeer meer mogelijk was op het traject waar ik mee moest. Na een kwartier ontzettend geïrriteerd heen en weer gebeld te hebben bleek er uiteindelijk wel een trein te gaan en kon ik alsnog weg.

Toen ik uit de trein stapte was het warm en scheen de zon. Behalve de plassen was er niets meer dat liet zien dat er vlak daarvoor een ontzettende stortbui was geweest. Het deed me beseffen dat het weer een vreemd iets is. Het kan zo mooi zijn, maar ook heel dodelijk. Er was maar 1 blikseminslag voor nodig om het treinverkeer op een heel traject nagenoeg plat te leggen. Ik vond het een vreemde gewaarwording die ik graag wilde delen.